ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ Δ.Ο.Υ. ΝΟΜΩΝ ΛΕΣΒΟΥ – ΧΙΟΥ

Μυτιλήνη 9.4.2025

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ 9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2025

Από το 2010 και μετά ο δημόσιος τομέας βάλλεται συνεχώς. Το Δημόσιο συρρικνώνεται και οι εργαζόμενοί του μοιάζουν να είναι οι χαμένοι σε μια διαχρονική «διαμάχη» μεταξύ ιδιωτικού και δημοσίου τομέα, όπου στη συνείδηση πολλών στον μεν αξιοποιούνται οι πιο εργατικοί και άξιοι στον δε οι οκνηροί και «βολεμένοι». Οι μισθολογικές αυξήσεις που δήθεν λαμβάνουμε είναι πλασματικές και δεν ακολουθούν τις πληθωριστικές τάσεις. «Στοιβαζόμαστε» στο σωρό ενός «κακού» Δημοσίου, διεφθαρμένου και ανεπαρκούς ποιοτικά, που το μόνο που μας αξίζει είναι να υποβαθμιστούν οι υπηρεσίες μας, να μειωθούν οι αποδοχές μας, να εργαζόμαστε σε συνθήκες που δεν αρμόζουν στην αξιοπρέπειά μας, στις σπουδές μας, στην εμπειρία μας, τις ικανότητές μας και που η «τιμωρία» μας θα είναι να αξιολογηθούμε μέσω τεχνητής νοημοσύνης, γιατί η μέχρι τώρα επιστήμη «σηκώνει τα χέρια ψηλά» και δεν μπορεί να καταλήξει σε μια ορθή εκτίμηση περί της αποδοτικότητας των εργαζόμενων και της ποιότητας στην παροχή υπηρεσιών. Αυτή η στρέβλωση οδηγεί στην αντίληψη ότι το ανθρώπινο δυναμικό στο Δημόσιο δεν είναι κεφάλαιο για να επενδύσεις σε αυτό, αλλά αξιολογείται ως κόστος για την ελληνική οικονομία, με αναπόφευκτη λύση τη συρρίκνωση του δημοσίου τομέα που μεταφράζεται είτε σε μισθολογικές περικοπές είτε σε υποβαθμίσεις υπηρεσιών μέσω σχεδιαζόμενων κεντρικοποιήσεων.

Αυτή η νοοτροπία πρέπει να αλλάξει. Είναι ευθύνη του κάθε εργαζόμενου να την αλλάξει. Πως; Με το να μην υποβιβάζουμε την αξία μας, να μην υποτιμούμε το έργο και την προσφορά μας, να διεκδικούμε ό, τι δικαιούμαστε χωρίς εκπτώσεις. Ο δημόσιος υπάλληλος υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, μία έννοια που δεν έχει καλλιεργηθεί επαρκώς στη συνείδηση του κόσμου και που σημαίνει πως εργάζεται προς όφελος της κοινωνίας και της εθνικής οικονομίας όχι προς όφελος της τσέπης κάποιου ιδιώτη εργοδότη. Ειδικότερα για τον κλάδο μας, οι εργαζόμενοι στις Δ.Ο.Υ. διασφαλίζουν την είσπραξη των δημοσίων εσόδων, τα οποία το κράτος επιστρέφει υπό τη μορφή παροχών στους πολίτες. Οι εργαζόμενοι στις Κτηματικές Υπηρεσίες προστατεύουν τη δημόσια περιουσία και μεριμνούν για την αξιοποίησή της συντελώντας στην εξοικονόμηση πόρων. Δεν είναι λίγες οι φορές που τίθενται σε κίνδυνο ακόμα και η σωματική ακεραιότητα και η ζωή μας, ειδικά κατά την άσκηση των ελεγκτικών αρμοδιοτήτων μας, λόγω του δύσκολου και άχαρου ρόλου, που δεν είναι άλλος από το να διασφαλίζουμε την είσπραξη των δημοσίων εσόδων. Και είναι ευθύνη της Πολιτείας να στηρίζει, να προστατεύει με κάθε τρόπο και να επιβραβεύει τον εργαζόμενο με αποδοχές που αρμόζουν στη βαρύτητα των καθηκόντων και στο μέγεθος ευθύνης που φέρει στα χέρια του.

Στο πλαίσιο αυτό, το αίτημα για επαναφορά του 13^ου και 14^ου μισθού δεν είναι επαιτεία, αλλά απαίτηση για αποκατάσταση των μισθών στα προ μνημονιακής εποχής επίπεδα, προκειμένου να ανταποκριθούν τα νοικοκυριά στις προκλήσεις του ολοένα αυξανόμενου κόστους διαβίωσης. Η επαναφορά του δε θα έπρεπε να εξαρτάται από καμία πολιτική βούληση, καθώς συνιστά σπουδαίο εργασιακό κεκτημένο ενός αιώνα τώρα. Και αυτή τη στιγμή συντελείται μια κοινωνική αδικία με την επιλεκτική επαναφορά του, η οποία υποθάλπει τον κοινωνικό διχασμό.

Οι εποχές που διανύουμε απαιτούν ψυχική ενότητα και ισχυρή λαϊκή βούληση. Ειδικά για εμάς που ζούμε στα νησιά, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που συνοδεύουν τη ζωή μας σε αυτά, λόγω της δύσκολης πρόσβασης και της απομόνωσης από την υπόλοιπη ηπειρωτική Ελλάδα, επιβάλλουν την εσωτερική μας ενότητα και την υπεράσπιση της αυτονομίας και της αυτάρκειάς μας, αλλιώς θα οδηγηθούμε στην εγκατάλειψη και ερημοποίηση με ό, τι άλλο αυτό συνεπάγεται λόγω και του χαρακτήρα μας ως παραμεθόριου περιοχής. Γι’ αυτό επιβάλλεται να δοθούν κίνητρα στέγασης, εργασίας, ανάπτυξης επιχειρηματικότητας, διασφαλίζοντας παράλληλα υψηλή ποιότητα παροχής υπηρεσιών υγείας και παιδείας. Ελλάδα δεν είναι μόνο τα μεγάλα ηπειρωτικά αστικά κέντρα. Αυτό που την καθιστά στολίδι της Μεσογείου είναι τα νησιά της.

Στηρίζουμε την νησιωτικότητα και την παραμεθόριο

• Κανένας υποβιβασμός (κατάργηση/συγχώνευση/κεντρικοποίηση) των δημοσίων υπηρεσιών
• Επαναφορά 13^ου και 14^ου μισθού στα προ μνημονίου επίπεδα
• Πραγματικές αυξήσεις των εργαζόμενων στην ΑΑΔΕ και στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα
• Ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού των Κτηματικών Υπηρεσιών και ένταξή τους στο ειδικό μισθολόγιο
• Καθιέρωση ειδικής αμοιβής προληπτικού ελέγχου και εξόδων κίνησης για τους υπαλλήλους της ΑΑΔΕ
• Αύξηση του ποσού μπόνους που καταβάλλεται με βάση το άρθρο 18 του ιδρυτικού νόμου της ΑΑΔΕ στο ύψος του μπόνους που έχει δοθεί στο Υπουργείο Οικονομικών
• Κατάργηση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης 2% του αρ. 38 του Ν.3986/2011 και ανάλογη μείωση ασφαλιστικών εισφορών όπως στον ιδιωτικό τομέα, με ισόποση αύξηση των καθαρών αποδοχών
• Ένταξη όλων των νεοεισερχόμενων υπαλλήλων ΥΠΟΙΚ και ΑΑΔΕ στο καθεστώς της προσωπικής διαφοράς και κατάργηση του συμψηφισμού της με τις όποιες αυξήσεις

                                                                                 Για το Δ.Σ.

Η Πρόεδρος                                                                    Η Γεν. Γραμματέας

Χατζηχαραλάμπους Ντόρα                                                                      Καλογιαννίδου Ευδοξία

                                                         

                

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύθηκε : 09 Απριλίου 2025

• Τοπικοί Σύλλογοι
• Κινητοποιήσεις

 

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ Δ.Ο.Υ. Ν. ΚΑΒΑΛΑΣ-ΔΡΑΜΑΣ / ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ Δ.Ο.Υ. ΝΟΜΩΝ ΛΕΣΒΟΥ – ΧΙΟΥ / ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ Δ.Ο.Υ. ΝΟΜΟΥ ΕΒΡΟΥ / ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ Δ.Ο.Υ. Ν. ΞΑΝΘΗΣ / ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ Δ.Ο.Υ. Ν. ΡΟΔΟΠΗΣ / ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ Δ.Ο.Υ. ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΚΡΗΤΗΣ / ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΦΟΡΙΑΚΩΝ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Προς
1. Διοικητή Α.Α.Δ.Ε.
2. Γεν. Δ/νση Ανθρωπίνου Δυναμικού&Οργάνωσης
3. Γραφείο Β΄ Υπηρεσιακού Συμβουλίου
Κοιν. Π.Ο.Ε.-Δ.Ο.Υ., Φορολογικές Περιφέρειες
28/01/2025

Την 11η/12/2024 κοινοποιήθηκε σε 35 συναδέλφους από περιφερειακές Δ.Ο.Υ. η τεχνική τους απόσπαση στο ΚΕΦΟΔΕ Αττικής έως 31/01/2025, δυνάμει της με αριθμ. πρωτ. ΔΔΑΔ Β 1140671 ΕΞ 2024/10-12-2024 απόφασης του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε.

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύθηκε : 30 Ιανουαρίου 2025

• Τοπικοί Σύλλογοι
• Μετακινήσεις - Αποσπάσεις - Μεταθέσεις

Περισσότερα: 2025.01.28 - Κείμενο Διασυλλογικής Πρωτοβουλίας για τις Αποσπάσεις στο ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε.

Θέμα: Αποσπάσεις συναδέλφων στο ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. (Κέντρο Φορολογικών Διαδικασιών και Εξυπηρέτησης)

Κατόπιν ομόφωνης απόφασης μας:

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύθηκε : 23 Ιανουαρίου 2025

• Τοπικοί Σύλλογοι
• Μετακινήσεις - Αποσπάσεις - Μεταθέσεις

Περισσότερα: 2025.01.23 - Ανακοίνωση Συλλόγου Ιωαννίνων για τις "τεχνικές" αποσπάσεις στο ΚΕΦΟΔΕ

 

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ Δ.Ο.Υ. ΝΟΜΩΝ ΛΕΣΒΟΥ – ΧΙΟΥ Π. Κουντουριώτου 87 - Μυτιλήνη Τ.Κ. 81131, τηλ.: 22513 53128, -111, e-mail: sylefnlcl at gmail.com	Αρ. πρωτ.: 30
	Μυτιλήνη 21.2.2025

 

ΣΤΙΣ 28 ΦΛΕΒΑΡΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!

Ο άνθρωπος ζει με οξυγόνο. Ο εργαζόμενος δημιουργεί με οξυγόνο.

23 Φεβρουαρίου 2023, ώρα 23:21

Τα μάτια μας τυφλώθηκαν από τη λάμψη μιας ακαριαίας πυρόσφαιρας… το φως χάθηκε.

Οι καρδιές μας έλιωσαν…στο πρώτο βαγόνι, στους 1.300 βαθμούς ^o C.

Η ανάσα μας κόπηκε, η λαλιά μας πνίγηκε, δεν είχαμε άλλο οξυγόνο.

Μέσα στο βαγόνι ήμουν εγώ, το παιδί μου, ο αδερφός μου, ο γονιός μου, ο φίλος μου.

104 στο Μάτι…57 στα Τέμπη… πόσοι ακόμα;; Έχουν σημασία οι αριθμοί; Αριθμοί χωρίς αξία, ποσοστό αμελητέο σ’ ένα σύνολο εκατομμυρίων. Αυτό είμαστε; Μήπως έχουμε ξεχάσει ποιοι είμαστε; Μήπως οι ιδέες μας, οι αξίες μας, τα όνειρά μας έχουν δώσει τη θέση τους σ’ ένα ψηφιακό αποτύπωμα;

Εγώ κοιτάζω παθητικά τη ζωή να κυλάει ερήμην μου, μέσα από μια εικονική πραγματικότητα.

Εσύ αρπάζεις με βία, πατάς επί πτωμάτων, πουλάς την ψυχή σου, τα θες όλα.

Αυτός «σκύβει» μπροστά σ’ έναν αυτόκλητο προστάτη και υποκύπτει σ’ ένα κομμάτι ψωμί, νιώθοντας ότι μόνο αυτό του αξίζει και πρέπει να λέει κι ευχαριστώ.

Ο απόλυτος ευτελισμός της ανθρώπινης ζωής. Ένας πολιτισμός με εμφανή τα συμπτώματα εκφυλισμού και της παρακμής.  Εγώ, εσύ και αυτός και ο καθένας στον κόσμο του. Το εμείς πουθενά. Μια κοινωνία σε πλήρη σήψη. Οι θεσμοί σε πλήρη απαξίωση. Η προστασία της Πολιτείας παντελώς απούσα. Οι έννοιες της δικαιοσύνης, της ασφάλειας και της ηθικής, συνώνυμα της κάθαρσης με όρους ζούγκλας. Καθένας νιώθει μόνος, απελπισμένος, φοβισμένος, οργισμένος νιώθει την ανάγκη να πάρει τον «νόμο» στα χέρια του, απλά για να επιβιώσει, γιατί έχει ξεχάσει να ζει.

Τι ελπίδα θα δώσεις σ’ ένα παιδί για το μέλλον του, όταν ο θεσμός της οικογένειας, ο πυρήνας της ελληνικής κοινωνίας  έχει αποδιοργανωθεί πλήρως και καταλήγει σκοτωμένο από τα χέρια του ίδιου του γονέα, όταν ακούς τη φωνή του λαού στη Βουλή να λέει, δεν έχω εμπιστοσύνη στην εξουσία και στη δικαιοσύνη; Ποιος φέρει την ευθύνη για την πλήρη αποδόμηση των θεσμών της οικογένειας και της Πολιτείας;  Φταίει η Πολιτεία; Η κακιά μας η μοίρα; Οι θέσεις των πλανητών; Η Πολιτεία ευθύνεται στο βαθμό που αντί να βάλει τη ζωή μας φάρο στη σκέψη της και στα σχέδιά της, την αντιμετωπίζει σαν παιχνίδι στα δάχτυλά της. Φταίνε, όμως, μόνο ο αυτουργός και ο συμμέτοχος; Όχι. Φταίνε το ίδιο ή και περισσότερο ο θεατής και ο αμέτοχος.

Το αφήγημα «δε γίνεται τίποτα» είναι η δικαιολογία των νωθρών. Δεν μπορούμε να επαναπαυόμαστε στις δάφνες των κεκτημένων των προηγούμενων γενεών ούτε να περιμένουμε την καλή νεράιδα του παραμυθιού να μας σώσει. Αυτοί που αγωνίστηκαν κάποτε γι’ αυτά που κινδυνεύουμε να χάσουμε σήμερα μέσα από τα χέρια μας δεν ήταν εξωγήινοι, ήταν οι πρόγονοί μας, απλοί άνθρωποι, σε πόλεις, σε χωριά, μορφωμένοι, του μεροκάματου, γυναίκες, άνδρες, παιδιά.

Η ιστορία κάνει κύκλους και αυτά που θεωρούσαμε παγιωμένα, θίγονται ξανά, κλονίζονται  και αμφισβητούνται από την αρχή. Η θέση της γυναίκας, με την έξαρση των επεισοδίων βίας εις βάρος της μοιάζει να επιστρέφει σε αυτή που ήταν πριν 50 χρόνια, που διεκδικούσε την ισότιμη θέση της μες στην οικογένεια και το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του σώματός της. Στην εποχή της ψηφιοποίησης και της τεχνητής νοημοσύνης ακόμα δεν έχουν λυθεί προβλήματα υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας και θίγονται θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα. Η ίδια η δημοκρατία, η ελευθερία, η ισονομία, η δικαιοσύνη, κλονίζονται συθέμελα.

Τίποτα δεν είναι δεδομένο και τίποτα δεν μένει ίδιο στο διηνεκές. Ο αγώνας για ανεξαρτησία, δικαιοσύνη και ελευθερία είναι αέναος και σκληρός. Στην αρχή μπορεί να μοιάζει και μάταιος. Θέλει νηφαλιότητα, κουράγιο, πείσμα και πίστη ότι θα έρθει η δικαίωση.  Όταν εγώ, εσύ κι αυτός, κοιτάξουμε βαθιά ο ένας στην ψυχή του άλλου και θυμηθούμε την αλήθεια που μας ενώνει και μας δυναμώνει και γίνουμε εμείς όλα είναι δυνατά.

Δεν μπορούμε να λέμε … και η ζωή συνεχίζεται … μέχρι να έρθει η σειρά μας.

Ας μη θεωρούμε δεδομένο κάτι που στερήθηκε με βία ξαφνικά ένα βράδυ, σε 57 νέους ανθρώπους στο ταξίδι τους στην ελπίδα και το όνειρο.

Η ζωή για να αναπνεύσει και να ανθίσει χρειάζεται οξυγόνο.

Για το Δ.Σ.

Η Πρόεδρος                                                                    Ο Γεν. Γραμματέας

Χατζηχαραλάμπους Ντόρα                                             Μαλιάκας Γιώργος

 

                                                         

                

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύθηκε : 26 Φεβρουαρίου 2025

• Τοπικοί Σύλλογοι